دلم می خواست به جای درس و مشق
پیچ و تاب ِ لباس مادرم را از بر می کردم .
دستهاش را می گذاشتم روی چشمهام
بعد دیگر گم نمیشدم توی هزارتوی جیغ و کابوس .
وارد دنیای ِ مادرانه هاش می شدم و هیچ غمی نداشتم دیگر .
کاشکی میشد چشمهام را ببندمتا ناخن کش ِ روحم از کار بیفتد .
درباره این سایت